Cárcere de Carabanchel
Foto: Adriano Agulló
Polos anos 80, drogodependentes, homosexuais e personas cualificadas como promiscuas pasaron a formar parte dunha “casta”, case como uns “intocables”.
O alto goberno, a Igrexa e certos estamentos dos Ministerios de Xustiza e Interior, idearon unha fórmula para acabar con esta “lacra”. Inventaron unha fórmula que os beneficiaba a todos eles a costa de que, nunha década, se perdese unha xeración. Ainda máis
Danza uruguaia nas rúas de Vigo
Foto: Septem Trionis
A interculturalidade no espazo urbano é aquela situación comunicativa e inclusiva, derivada da interacción entre persoas e grupos sociais que comparten unha cidade, onde non se consente que unha comunidade cultural estea por riba doutra, favorecendo en todo momento a cooperación e convivencia harmónica. Neste xeito de entender as relacións interculturais establécese un vínculo baseado na tolerancia, o respecto á diversidade e o beneficio mutuo. Porén, non é un proceso exento de conflitos, e estes poden resolverse mediante o respecto, a xeración de contextos de horizontalidade para a comunicación, o diálogo e a escoita recíproca, o acceso equitativo e oportuno á información, a procura da concertación, a interlocución e a sinerxía. Ainda máis
O que queda de Palestina hoxe son os territorios de Cisxordania (6.220 km2) e Gaza (365 km2). Nos mapas que se achegan vemos como foi sendo ocupada militarmente por Israel en diferentes etapas, invadido pola forza, contra todas as resolucións da ONU e demais organismos internacionais de xustiza.
Como nun campo de concentración o muro ilegal que Israel comezou a construír no 2002 déixaa pechada á poboación. Nalgúns puntos, este muro de formigón acada os sete metros de altura, cando estea finalizado chegará case aos 750 km de lonxitude. Ainda máis
Concerto na rúa en Holguín, Cuba
Foto: Jose Pablo Porras Monge
Cada persoa está vinculada ao seu entorno de diferentes formas, aínda que se cadra a cultura é un dos lazos mais visíbeis.
Os costumes e a lingua poden ser os factores diferenciais máis destacados á hora de definir unha determinada cultura. Pero, pódese dicir que unha cultura é mellor ca outra? Non, xa que cada unha é diferente e incomparable ao resto. Ainda máis
“As primaveras do Barrio do Cura” é un proxecto que dende o ámbito artístico fai un chamamento á cidadanía para facer fronte ao devastador proceso especulativo de Karpín e Cía.
Mediante videocreacións nas que participan cineastas, poetas, músicas e bailarinas locais, os breves clips mostran os valores do patrimonio histórico-cultural e da vida que aínda perdura no chamado “Barrio do Cura”: a rica auga da fonte da Barroca, a frescura que se sente no lavadoiro de Poboadores, a beleza da súas rúas centenarias, a feitura da arquitectura popular ou a vitalidade do verde que aínda medra e se cultiva na milenaria horta do convento de San Francisco… Trátase, tamén, de evocar as oportunidades que este anaco de Casco Vello podería ofrecernos a todas para producir, festexar, habitar, transitar, conservar, crear… se non fose malvendido e maltratado polo Concello.
Xa podedes ver o primeiro clip en http://vimeo.com/100652641… séguenos.
Colectivo As primaveras do “Barrio do Cura“
A cultura pode ser considerada un dos motores máis importantes da evolución social do ser humano, pero vai acompañada dunha forza de fricción que frea ou incluso pode chegar a parar dita máquina de evolución.
Cando se realiza unha obra ou se ten unha idea, o primeiro que se pensa é en compartila. É algo natural e espontáneo. De que serviría dito traballo se non é coñecido? Primeiro cun grupo reducido de persoas de confianza, por exemplo, para ver as críticas ou defectos que ao mellor non se percibiran antes. Entón, revísase o traballo e fanse, ou non, cambios nel, poñendo así o punto e final ao material creado. Ainda máis
“Chamada a tres”. De Quemenarras
“Figure polique”. De Ratona
Arriba: O principiño
Abaixo: O meu debuxo non representa un chapeu… representa unha serpe boa que tragou unha figura política en España
Nestes tempos nos que o capitalismo, con afán infranqueable, persegue sacar rendibilidade das máis remotas nimiedades, hai un campo que cada vez vai fuxindo das súas redes; a cultura. Coa expansión das tecnoloxías dixitais, un punto en concreto fica varado no centro de discusión como símbolo da loita irreconciliable entre as capitalistas e as que non o son: os dereitos de autoría. As primeiras afirman que a autoría de calquera obra ha de ser posesión da persoa creadora coma se fora un ben máis, mentres que as outras sosteñen que o intento capitalista de reproducir a plusvalía no eido cultural priva de sentido á cultura ó cernarlle o obxecto polo cal é creada: a difusión. Aianda máis
Unha ampla rede de ciclovías comunica Vancuver co seu entorno.
Foto: rodadas.net
O carril bici é aquel sinalizado axeitadamente para bicicletas, ou ben calquera vía independente na que se permite o tránsito delas. Moitos cidadáns demandamos alternativas de mobilidade moito máis sostíbeis e saudábeis có uso de vehículos a motor.
Por esa razón resulta sorprendente que nunha cidade como Vigo non se promova a creación dalgunha iniciativa que favoreza o uso e o aluguer de bicicletas por parte
do Concello. Ainda máis
A mobilidade como un servizo público, de respecto ao medio e complemento á calidade de vida debe ser unha prioridade das administracións. Ainda máis