Para vos, como comuneiros, cales son as principais razóns para oporse ao proxecto de Porto Cabral?
A venda do monte,e o destrozo dunha superficie forestal de moito valor.
Que procurades dende a Plataforma de Afectados por Liñeiriños?
Que non se realice o proxecto. Ainda máis
Empresas como Facebook, Twitter ou Google fannos crer que nos regalan servizos, na realidade nos converten na súa materia prima, usando os seus servizos poñemos máis diñeiro nas súas contas e poñemos as nosas comunicacións nas súas mans, facémonos dependentes. Ainda máis
A finais de 1999 unha xoia do patrimonio histórico galego estivo a piques de desaparecer. O Bernardo Alfageme, un arrastreiro feito en Barreras en 1944 que foi un auténtico pioneiro da industria pesqueira galega, despois de 55 anos traballando no Gran Sol, Terranova e outros caladoiros “galegos”, estaba camiño do despezamento. Ainda máis
O Monte é noso_Sachando procomún é un proxecto colaborativo e horizontal que procura a visibilización dos Montes Veciñais en Man Común (MVMC) e das Comunidades que os xestionan, así como a (re)apropiación destes montes por parte da veciñanza por seren os garantes na sustentabilidade dos territorios. Aspira a entender novos modelos de gobernanza como exemplo activo de procomún. Ainda máis
Dende a Alta Idade Media, os montes en man común foron xestionados pola veciñanza para obter pedra, leña, madeira, pasto, caza e froitos diversos. O goberno de Franco estatalizounos, pasando a ser xestionados polo ICONA.
Ainda máis
Vivo rodeada de monte. A cen metros da casa baixa un río, nas marxes hai salgueiros, castiñeiros, sabugueiros, carballos e todas as múltiples plantas que adoitan vivir nas ribeiras, sempre e cando as augas baixen limpas.Tamén, pintada de verde, para camuflarse? está a urbanización ilegal: os seis chalés que non poden venderse, á espera de ser legalizados… pero esa é outra historia. Cara arriba comezan as acacias, logo piñeiros e eucaliptos xuntos, máis alá só eucaliptais e, cara á esquerda, o monte que ardeu hai dous anos, azulado polo agromo, de novo, dos eucaliptos (28% da superficie arborada de Galicia). En fronte vexo unha zona extensa de solo queimado, onde intentan medrar carballos. A comunidade de montes decidiu eliminar as acacias talalándoas e botando herbicida. Quimioterapia?. Ainda máis
No poema “Los robles” de Rosalía de Castro, incluído no seu libro En las orillas del Sar (1884), a poeta de Padrón describe o proceso de desaparición destas árbores dos nosos montes:
Bajo el hacha
implacable ¡Cuán presto
En tierra cayeron
Encinas y robles!
Y a los rayos del alba risueña
¡Qué calva aparece,
la cima del monte!
Sempre, pero cunha urxencia maior nestes tempos, cómpre reflexionar sobre a relación o ser humano coa natureza, Está a natureza ao noso servizo? Somos parte dela? A natureza ten dereitos? Debemos garantilos de ser así?
Que é o monte?
O monte é aquel espazo “sen cultivar” que non é o urbano e esta ocupado por vexetación.
O monte é un dos ecosistemas máis importantes da terra. Está conformado por unha gran biodiversidade; é regulador do clima, a atmosfera e a hidrosfera, ademais de ser un importante soporte da vida humana.
Do monte pode tirarse madeira, froitos,combustibles, caza, fertilizantes… E poder ser tamén un espazo de lecer, deporte, estudo… Sigue lendo
-E que facemos co escombro? – Deixao no monte, na beira de calquer camiño.
-Onde podemos facer unha mega promoción urbanística? – É doado, no monte. Se non hai camiño o facemos.
É probable que algunha vez presenciase vostede un diálogo como o primeiro; o segundo é menos probable que o presenciara, pero teña vostede por seguro que se ten producido moitas, moitas veces. Ambos responden a unha visión contemporánea do monte. Actualmente, a maioría da poboación galega considera o monte como algo con moi pouco valor, algo inmenso e inesgotable, alleo a vida cotiá, á cidade e a política. É un espazo que non empregamos case nunca, e se o empregamos é para facer aquelo que en ningún outro sitio faríamos; dende logo nunca na porta da nosa casa, no noso barrio ou vila.
Para o poder político e económico o monte galego non ten outro valor que ser unha reserva de terreo para proxectos urbanísticos especulativos. Así, con escaso planeamento e sentido común, en metade do monte, en sitios onde nen hai poboación nen infraestructuras previas, ábrense polígonos industriais, urbanizacións, facultades, centros comerciais…, moitos deles, de dubidosa rendabilidade económica e social, terminan baleiros. Nas últimas décadas, sartas de políticos adobados orquestaron grandes proxectos formigoneiros no monte: o formigón é barato, o “solar” é barato, polo tanto a “foto inaugural” tamén está barata.
Esto, ademáis de implicar a destrucción de solo fértil, significa a fragmentación de espacios naturais, a dispersión do habitat humano e limitacións para explotación económica e social do monte: o formigón e o asfalto parten o monte, os regatos, os camiños, a paisaxe, a vida natural e a humana.
Hoxe en día, na nosa contorna, temos un lamentable exemplo desta forma de entender o monte como un simple solar, trátase do proxecto de “Porto Cabral”, que pretende construir un centro comercial duns 300.000 m2 a 10 km do centro da cidade de Vigo. Esta obra faríase a costa de destruir o monte comunal de Cabral, un monte que estaba sendo obxeto de rexeneración por parte dos veciños.
Agora, hai que decir NON a “PORTO CABRAL”. Simplemente, o “NON” é suficiente: o monte comunal de Cabral é desas cousas que non podemos perder para sempre.
Autor Revista A Boia.
