As crianzas están perdidas nun mundo no que as persoas adultas (aquelas que deberían por os cimentos para o benestar infantil) tamén o están. Proba disto é a tolemia colectiva reflectida na provocada adicción polo consumo bulímico de produtos de máis que dubidosa necesidade. Ainda máis
Doazón de sangue.
Cando un consume, esquece que xa foi previamente consumido. O seu emprego consúmelle, cómpralle a súa vida por horas. Rodeado pola venta e o consumo, o ser humano é unha mercadoría máis sometida aos vaivéns do mercantilismo, e en cada transacción sempre lle sacan algún belisco: outro anaco de humanidade, un imposto, a forza para crecer como persoa, o beneficio do xefe, o tempo para criar aos fillos… Todos se consumen entre eles, belíscanse mutuamente (tamén aos nenos, tamén ao medio ambiente), nunha loita tácita, xa case natural, autodestrutiva.
Táboa extraída da Contabilidade Nacional Trimestral Base 2008 do 28/02/2013 (http://serviciosweb.meh.es/apps/dgpe/TEXTOS/pdf/completos/sie_complet1.pdf) Ainda máis
O consumo de solo na área de Vigo.
O consumo de solo é unha das principais problemáticas en materia de degradación ambiental nos países occidentais, xa que supón a irreversible desaparación de terreos de especial valor productivo, ecolóxico ou ambiental, por causa da expansión dos espazos construídos.
A sociedade de consumo e o engano empresarial.(Segunda parte).
O boom económico das últimas décadas axudou a estender a falsa idea da universalización da clase media, necesaria para incentivarnos a consumir. Con algunhas concesións básicas como o lixeiro aumento dos salarios e algúns dereitos laborais, os poderes económicos coaligáronse cos bancos e dominaron ás elites políticas que dende entón xogan o papel de monicreques dos mercados. Ainda máis
A sociedade de consumo e o engano empresarial.(Primeira parte).
Unha saída a sobreproducción.
Ao longo de toda a historia o ser humano consumiu unicamente os bens e produtos que necesitou para o desenvolvemento normal da súa vida. Pero este hábito de consumo por necesidade foi substancialmente modificado durante o século pasado, pois a comezos do século XX os avances na organización do traballo nos medios produtivos xunto co progreso tecnolóxico deron un forte pulo ás fábricas produtoras aumentando a produtividade. Ainda máis
Que é o consumo?
Empregar os bens e servizos para satisfacer necesidades primarias e secundarias.
En termos económicos enténdese por consumo a etapa final do proceso económico, xa que é o momento no que un ben ou servizo produce algunha utilidade a quen consume.
Editorial (Xuño).
Neste número denunciamos a que é a ferramenta fundamental e mellor utilizada polo capitalismo: o consumismo. É a chave para comprender o sistema actual. Todo, absolutamente todo o que move hoxe o mundo, ten que ver co consumismo de forma predominante. Pensemos nos grandes conflitos bélicos dos que, de xeito interesado, se difunde a dimensión relixiosa, independentista ou étnica (entre outras) e nunca os intereses económicos que fican deliberadamente agochados e que sempre xiran en torno a obtención de recursos ou a comercialización de produtos. Ainda máis
A Boia entrevista a… Rafa Mayoral.
– Cómo está a afrontando a PAH a campaña de desinformación e manipulación á que se está vendo sometida polos poderes favorables á banca?
Pois continuando co que vimos facendo. Favorecendo a movilización social, a loita colectiva, a solidaridade e o apoio mútuo entre zas personas afectadas e o conxunto da sociedade civil, que están loitando por reconstruir o dereito á vivenda, frente os intereses dos especuladores. Ainda máis
Porque é importante informarse sobre economía
As persoas que estamos preocupadas por mellorar a sociedade precisamos abrir un debate. Denunciamos as barbaridades do sistema pero non profundizamos sobre o uso que fai a oligarquía sobre certos termos. Termos como “paro”, “débeda”, “diñeiro”, “inflación”, “mercados”, “capital”, “produtividade”, … sobre os que moitos receptores teñen limitado o seu concepto. Palabras repetidas constantemente nos medios como dogmas inalterables.
Galicia e a banca do Potosí.
Xa non abonda con cantar aquilo de Galicia, gran carallo de sal. En realidade Galicia vai camiño de se converter nun siniestro total por esfarelamento en fundido do queixo furado. A este paso conseguiremos comunicar subterraneamente con Yanacocha en Perú (ouro) ou coas antípodas neocelandesas en Waihi (ouro) amigándonos co pobo mongol de Baotou en China (terras raras) e mandándolle un hei carballeira! pola festa do patrón á parroquia de Barberton en Sudáfrica (ouro). Ainda máis