Unha saída a sobreproducción.

Ao longo de toda a historia o ser humano consumiu unicamente os bens e produtos que necesitou para o desenvolvemento normal da súa vida. Pero este hábito de consumo por necesidade foi substancialmente modificado durante o século pasado, pois a comezos do século XX os avances na organización do traballo nos medios produtivos xunto co progreso tecnolóxico deron un forte pulo ás fábricas produtoras aumentando a produtividade. Conseguiuse producir os mesmos produtos a unha velocidade maior. Non obstante ese fenómeno topouse cun problema importante: para obter beneficios non só abondaba con producir máis e máis rápido, senón que tamén había que vender esas mercadorías. Como a velocidade á que se producían as manufacturas aumentara pero non a velocidade á que se vendían, os ingresos seguían entrando á mesma velocidade de sempre e non se obtiñan vantaxes pola maior velocidade de fabricación (mesmo xurdían desvantaxes, debido ao aumento dos custos ao producir maiores cantidades).

Unha das solucións máis importantes a este problema veu da man da ciencia da psicoloxía. A idea era moi simple: abondaba con vencellar un produto a unha idea calquera que conseguise motivar ou emocionar ás persoas para empurralas a comprar máis usando mensaxes publicitarias orientadas ás masas. Os empresarios da época constataron que os hábitos consumistas podían ser modificados a través de mensaxes que debían ir directas ao subconsciente máis profundo das persoas. Os coches comezaron a ser anunciados como símbolo de poder, de opulencia e de liberdade; en vez de anunciarse polas súas calidades máis palpables e visibles, a roupa comezou a ser publicitada como insignia de distinción entre as persoas e como sinal caracterizadora, pois comprar unha determinada marca de roupa suxería pertencer a unhas determinadas esferas da sociedade en vez de simplemente buscar protección fronte ás inclemencias do tempo.

Así foi como os grandes empresarios crearon novas necesidades ás masas para que a xente se vise empurrada a comprar os produtos que eles vendían de xeito que se lle dese saída á inmensa cantidade de produtos que fabricaban. Alimentaron a demanda con estrataxemas publicitarias que atacaban as raíces máis emocionais e sensibles da mente humana para dar solución ao problema da sobreprodución. Decatáronse de que dispoñían do poder necesario (diñeiro e medios en cantidades abondas) para manipular en boa medida as decisións de compra das masas.

Autores Daniel García Reigosa (mestre e membro da PAH Vigo-Tui) e Eduardo Garzón Espinosa( membro de ATTAC España).

.