Huda aproveitou os seus estudos para ensinar a outras mulleres o que era a vida máis aló dun harem.
Ilustrisima’s: Huda Sha’arawi
Responder
O patrimonio na rotonda, e os inútiles no poder
A actual polémica coa imposición do histórico arrastreiro “Bernardo Alfageme“ nunha rotonda de Coia, demostra unha vez máis a pobre comprensión que hai do Noso Patrimonio na nosa propia cidade.
O Southern Actor (anteriormente IBSA I, baleeiro da Massó), buque baleiro de 65 anos, restaurado e mantido útilmente polo Museo da Balea de Sandefjord (42.000 habitantes)
Xantar popular en prol d’A Boia
Este sábado 14, ás 14 horas, xantar popular na Cova dos Ratos en prol da “Revista Boia, contracultura dende a ría”
Como de costume, dous pratos, pan e postre por 3,5 €… o que se saque de beneficio irá a sostela revista.
Horarios de transporte metropolitano
O acordo baleiro de contidos co que finalizou a 20ª conferencia da ONU sobre a Mudanza climática celebrado en Lima é máis un reflexo da desidia coa que os gobernantes encaran este grave problema, ao mesmo tempo que demostran ser incapaces de apostar firmemente polas enerxías renovábeis.
Esa desidia tamén se manifesta nas administracións máis próximas, a lentitude na implantación do transporte metropolitano na área de Vigo é un claro exemplo de como en moitas ocasións as administracións públicas antepoñen intereses partidarios ao interese xeral.
De melenas e coletas
Seica houbo un melenudo que desafiou ao Imperio e aos falsos. A súa verba conciliadora prendeu coma lume nas xentes daqueles tempos convulsos. A represión brutal non poido con este movemento que falaba de paz, e Roma non tivo máis remedio que convertirse. Pouco despois, a capital de occidente “deixou a política” definitivamente, para ocuparse nos asuntos da fe, na lexitimación do poder real e na concesión de pasaportes ao ceo.
Foto: Felixbernet
Viñeta: Carlos Casal
Turquía, un punto de inflexión*
O viaxeiro que visitara recentemente Estambul atoparíase cunha cidade en profunda transformación, cuia silueta está sendo modificada a un ritmo vertixinoso por xigantescos proxectos de construcción, que fixeron proliferar imponentes edificios intelixentes e enormes centros comerciais de luxo.
Se ben a cidade precisaba de reformas arquitectónicas, sobre todo de cara a protexer os edificios en peor estado frente á amenaza dun posible terremoto, os cambios están promovendo un fenómeno de xentrificación, é decir, amplios sectores do centro están experimentando unha drástica remodelación para ser posteriormente ocupados por clases de maior poder adquisitivo, expulsando, a súa vez, ás clases más desfavorecidas á periferia.
Foto: Eser Karadag
Xentrificación
Que é a Xentrificación?
Xentrificación é o nome que se lle dá aos procesos de transformación urbana polos que determinadas zonas estratéxicas dunha cidade aumentan artificialmente o seu valor, provocando o desprazamento da poboación economicamente vulnerable. Para este grupo a vivenda deixa de ser accesible na área revalorizada, sendo progresivamente empurrados cara á bisbarra ou zonas deprimidas. A “urbanalización” que lle segue, orientada ao consumo de espazos “desconflitivizados”, provoca a estandarización da paisaxe, a perda da identidade espacial, da memoria barrial, así coma a rachadura do tecido social.
“A xentrificación é a transformación artificial dun espazo urbano co obxeto de desprazar a poboación orixinaria e atraer a unha máis rica económicamente”
David Madden
“O contrario da xentrificación non é decadencia urbana; senón a democratización do espazo urbano”
Foto: Darwin Bell
Editorial: xentrificación
Na nosa cidade, “xentrificación” é, ao tempo, un termo case descoñecido e un proceso que arraiga firmemente no desputado chan vigués. Coma se di no campo do dereito, as leis sempre van despois dos feitos, polo que certamente, tal disonancia na velocidade de asentamento entre a verba e a realidade non nos debe estrañar. E logo, quen iría a pensar que palabras de significado positivo como “dinamización” “rehabilitación” ou mesmo “restruturación” e “humanización” non fan senón maquillar, nun último alarde de dominio do eufemismo, unha estratexia política e económica tan conservadora e inhumana?