Cárceles en llamas.El movimiento de presos sociales en la transición.

copelCando tras a morte de Franco se abriron as portas das prisións para deixar saír aos opositores políticos á ditadura, ninguén imaxinaba o que viría a seguir. Ante a omisión da súa causa nas medidas de amnistía, os presos comúns subiron aos tellados para reclamar a liberdade e unha mudanza radical do sistema penal e penitenciario.

“Trala morte de Franco, os presos comúns subiron aos tellados para reclamar a liberdade e unha mudanza radical do sistema penal e penitenciario.” Ainda máis

Rote zora.

“Sabemos que a situación histórica mudou. As condicións e a resistencia son distintas. Pero aínda así hai moitas reflexións que non caducan: criticar a relación androcéntrica entre os xéneros das que resultan as estruturas de control e violencia e analizar os fundamentos racistas do réximes levounos a optar pola loita (…).

A cuestión é como nos sentimos mellor e que podemos facer coa nosa rabia e a nosa crítica. Os nosos modos de analizar a sociedade especializáronse e afondaron así que os nosos argumentos son aínda máis fortes. Pero falta a práctica e falta o movemento. Velaí unha das nosas críticas. Por que as mulleres xa non se rebelan en masa contra a violencia e o control?”

Estas e non outras son as razóns que sustentan a presente edición, unha escolma de textos tan singular como descoñecida. Rote Zora foi produto dunha época que debutou co acontecemento de maio de 1968 para redimensionarse en múltiples facetas. Pensada por e para mulleres, o seu repertorio deixou atrás o modelo clásico de enfrontamento desde posicións radicais. Un exercicio de feminismo e antiimperialismo á luz da axitación armada.

Autoedición, outubro 2012
Rústica 20×13, 190 páxinas.
5 euros.

Podes atopar “Rote Zora” na distri de Lapsus (Cova dos Ratos, r/Romil 3) http://lapsusdistribuidora.blogaliza.org/